Poniżej zamieszczone jest kalendarium opisujące dzieje trzech miejscowości składających się na później powstałe miasto Mikołajki – wsi Mikołajki, Koniec i Kozłowo – oraz wydarzenia mające na nie wpływ. Artykuł powstał na podstawie notatek pana Aleksandra Rygiera, autora monogramu miejskiego pod tytułem „Mikołajki przez wieki”.
1427 | Odbywa się spotkanie przywódców Ziemi Chełmińskiej z przywódcą Ziemi Ostródzkiej w Mikołajkach w sprawie uzgodnienia wspólnego stanowiska na wypadek wojny Zakonu Krzyżackiego z Polską. |
1516 | Wybudowany zostaje pierwszy, drewniany most łączący Mikołajki z Kozłowem (znajdującym się po zachodniej stronie jeziora Mikołajskiego). Wcześniej ludzie pokonywali tą trasę łodziami. |
1525 | Zlikwidowany zostaje krzyżacki Zakon Marii Panny, a zakonnicy stają się świeckimi panami. Jednocześnie przyjmują oni wyznanie ewangelickie. |
1535 | 5 sierpnia księdzem w Mikołajkach zostaje Stanisław. |
1550 | Posługę kapłańską rozpoczyna w Mikołajkach ksiądz Jakub Wilamowski, który piastuje urząd do roku 1589. Wymagano od niego znajomości języka polskiego, aby jego kazania i spowiedzi były zrozumiałe dla Mazurów. |
1555 | Książę pruski Albrecht von Hohenzollern nadaje sołtysowi Mikołajek 65 włók ziemi ornej, z czego na 20 włókach sołtys osadza polskich Mazurów. |
1567 | Ksiądz Wilamowski podpisuje „Corpus doctrinae Prutenicum”, dokument mający zakończyć spory doktrynalne w kościele reformowanym w Prusach. Od tej chwili staje się on księdzem ewangelickim, a cała ludność Prus przejmuje nowe wyznanie. |
1581 | Do księdza Wilamowskiego dołącza ksiądz Jakub Moskowicz. |
1612 | Jan Zygmunt zwalnia księdza Moskowicza od robót i usług pocztowych. Po księdzu Moskiewiczu, parafię obejmuje ksiądz Albert Pesarowski. |
1663 | Ksiądz Pesarowski otrzymuje od wielkiego elektora dwie włóki oraz zwolnienie od podatków na 12 lat dla siebie i swojej żony. W czasie jego posługi, Mikołajki przeżywają najazd Tatarów, sojuszników Polski w walce ze Szwedami. |
1693 | Nowym kapłanem parafii zostaje ksiądz Andrzej Kowalewski. Za czasów jego posługi ufundowano do kościoła dwa dzwony, kościół został też odnowiony przez malarza Lisewskiego. |
1702 | Ksiądz Kowalewski nagle zaczyna chorować. Chorobę udaje mi się pokonać w roku 1708. |
1709 | Nadeszła wyjątkowo mroźna zima. Przemarzają drzewa w sadach i w puszczy. |
1710 | Prusy nawiedza epidemia dżumy. W trzech wsiach (Mikołajki, Kozłowo i Koniec) umiera z powodu choroby około 900 ludzi, przez co na cmentarzu brakuje miejsca na pochówek. Zmarli chowani są w masowych grobach w Kozłowie. Ksiądz Kowalewski traci prawie całą rodzinę. |
1711 | W tym roku Mikołajki spotkał wyjątkowy urodzaj zbóż. Niestety po epidemii nie było komu zebrać całego plonu. Później miasto nawiedziła plaga szarańczy. |
1712 | Zaraza dotyka ryb. Na rozkaz pruskiego króla odprawiane są modły pokutne dla zażegnania zarazy. |
1713 | Zaraza dotyka zbóż. |
1714 | W Mikołajkach budowany jest budynek przeznaczony na szkołę. Sama miejscowość dostaje etat nauczyciela. |
1725 | W wieku 56 lat umiera ksiądz Kowalewski, a jego syn, Celestyn Kowalewski będący profesorem Uniwersytetu Królewieckiego, funduje w lokalnym kościele tablicę pamiątkową poświęconą pamięci ojca oraz zmarłych w czasie epidemii dżumy jego matki i siedmiorga rodzeństwa. Celestyn daje na potrzeby kościoła 100 talarów, a w swoim testamencie zapisuje Mikołajkom swój księgozbiór, który liczył 2 500 ksiąg. |
Najnowsze komentarze